Projedete Příbramskou ulicí až hotelu Lido na pláži. Z terasy restaurace sledujete tyrkysové jezero a nad ním dvoutisícové vrcholky hor. Po koupeli v alpské vodě jezera si dáte v restauraci guláš s knedlíky, domácí lívance nebo bramborák. A hned vedle v cukrárně nabízejí výtečné espresso a asi dvacet druhů domácí zmrzliny. Něco tady nesedí? Ano máte pravdu.
Nejsme samozřejmě u žádného z českých jezer ale v Itálii v trentinských Dolomitech u jezera Lago di Ledro. Ale co ta Příbram a ta česká jídla? Údolí Ledro je spojeno už od roku 1915 s Českou republikou velice silným svazkem. Protože bývalo nejjižnější výspou rakousko-uherské monarchie, za 1. světové války se stalo válečnou zónou. Zdejší bojeschopní muži odešli do CaK armády a ve Vídni rozhodli, že zbylé obyvatelstvo je třeba evakuovat do hlubokého zázemí aby nespolupracovalo s italskými vojsky. A tak se pro několik tisíc obyvatel staly domovem na další 3 roky obce ve středočeském kraji. Po návratu si místní přivezli nejen vzpomínky, mnoho přátelských vztahů ale také to nejlepší z české kuchyně. A pochopitelně hodně z nich se v Čechách narodilo a naopak plno jich dodnes leží na hřbitovech v Čechách.
Plachtění a cyklistika s přírodní kulisou
Údolí je pojmenováno podle jezera Lago di Ledro, které je také turistickým centrem oblasti. Nenajdete tady města nebo průmysl. Je tu jen čistá příroda, hory, lesy, skály, voda a typické horské vesničky. Jezero je ideálním místem pro koupání ale i pro windsurfing a pořádají se tu i regaty menších typů plachetnic.
Jezero Ledro samozřejmě nesnese velikostí srovnání s nedalekým Lago di Garda ale na druhou stranu se tu nesetkáte s houfy turistů, přeplněnými plážemi ale je tu klid a možnosti i jiných, než jen vodních sportů. Kolem jezera vede pohodlná cyklostezka a na ní navazují okruhy pro horskou cyklistiku do okolních kopců. Půjčovny kol nabízejí jak běžná, horská i elektrokola. Takže vybere si tu opravdu každý.
Na palebném stanovišti
Jedna z oblíbených turistických tras pro pěší i horské cyklisty vede starou římskou cestou přes průsmyk Boca di Trat. Právě tady byla za 1. světové války zřízena palebná stanoviště rakouských císařských střelců. Na protějším hřebenu totiž byla linie italských vojsk.
Řadoví vojáci tu bydleli v dřevěných barácích nebo ručně vytesaných jeskyních ve skále. Jeskyně se tu dochovaly jako válečné memento dodnes. Ale je tu i další pozůstatek války, který dnes ovšem slouží turistům. Pro důstojníky CaK armády tu vznikla zděná chata, která byla po válce přestavěna na horskou chatu pod jménem Rifugio Nino Pernici.
Ubytování nabízí klasicky v jednoduchých pokojích s palandami a společným WC a koupelnou. Nižší komfort vyváží ovšem naprosto úžasné výhledy obzvláště při východu a západu slunce a taky výtečná domácí kuchyně. Hledače s detektory tu rádi nemají (navíc je to tu údajně ne zrovna v souladu se zákonem) ale pokud budete mít štěstí, v okolních lesích na nějakou trofej z války narazíte. Pokud ne, majitel chaty jich má plno v zásobě a rád je zapůjčí k prozkoumání.
Biodovolená, psi a lékárna
V údolí u jezera je také krásně a ti, kteří mají rádi biostyl života si tu přijdou také na své. Mohou bydlet třeba v biohotelu Elda ve vesnici Lenzumo. V něm je vidět, že ekologie nemusí znamenat nepohodlí. Elda je moderní hotel v tiché části údolí a nabízí kromě opravdu luxusních pokojů i výtečnou domácí kuchyni. Majitel hotelu jezdí pravidelně po stopách svých předků do Čech a rád o tom také vypráví. Pokud s sebou chcete na dovolenou vzít svého psa, Ledro je tou pravou destinací. Ke čtyřnohým návštěvníkům jsou tu vstřícní a mají tu dokonce zvláštní pláž pro psy.
Pro ty, kteří neradi jen celý den leží u vody nebo chodí po kopcích nabízí Ledro také něco. V obci Pieve je historická lékárna rodiny Foletto. Z jedné části domu z hlavní silnice funguje normální moderní lékárna, ze zadní části je muzeum lékárnictví. Lékárna Foletto je vyhlášená po celém Trentinu svými přírodní sirupy s alkoholem i bez. Každou středu muzeum pořádá pro veřejnost workshopy, kde si můžete vyzkoušet třeba výrobu krémů nebo dalších prostředků pro zdraví.
Jezero Lago di Ledro a celé údolí je neprávem u nás pozapomenutou perlou Dolomitů. Díky občanskému sdružení Ledro-Česká republika se už maličko dostává do povědomí naší veřejnosti ale jde to stále pomalu. Přitom tady na společné 3 roky života svých předků za války nezapomněli a tak návštěvníci z České republiky jsou v celém údolí vždy srdečně vítanými hosty.